Władze Oddziału pochodziły z wyborów, przeprowadzanych corocznie podczas walnych zjazdów delegatów kół. Za swą działalność władze wykonawcze (Zarząd) ponosiły odpowiedzialność wobec członków SPK. Kierunek działalności Stowarzyszenia wytyczał ogół członków, wypowiadając swą wolę w sposób przewidziany Statutem, a więc przede wszystkim poprzez swoich delegatów na walnych zjazdach. Postanowienia Statutu SPK, określając strukturę organizacji, potwierdzały zasadę powszechności i demokratyzmu w wypowiadaniu opinii ogółu członków na tematy żywotnie interesujące społeczność kombatancką.
Władzami Oddziału SPK WB w myśl statutu z sierpnia 1947 roku były:
1. Zjazd Oddziału,
2. Rada Oddziału,
3. Zarząd Oddziału,
4. Komisja Rewizyjna Oddziału,
5. Sąd Koleżeński Oddziału
Do kompetencji Zjazdu Oddziału należało między innymi:
Do zakresu kompetencji Rady Oddziału należało przede wszystkim:
W latach 1947-1950 na czele kolejnych zarządów Oddziału SPK WB stali, jako prezesi:
Komisja Rewizyjna Oddziału – w myśl Statutu z 1947 roku-miała dokonywać kontroli całokształtu działalności Oddziału „pod kątem widzenia jej formalności i celowości”. Komisja miała prawo i obowiązek kontrolować działalność gospodarczą Oddziału oraz działalność zarządów okręgów i kół.
Sąd Koleżeński Oddziału działać miał jako instytucja odwoławcza w sprawach, w których sąd koleżeński koła orzekał wykluczenie członka z SPK, a członek ten odwołał się do Sądu Koleżeńskiego Oddziału. Najwyższą karą orzekaną przez Sąd było wykluczenie ze Stowarzyszenia
W końcu lat 40 praktyka codziennej działalności SPK (niemożność spotykania się Zarządu w pełnym składzie) wymusiła wprowadzenie instytucji Prezydium Zarządu Oddziału. Prezydium mogło łatwiej i szybciej zebrać się w siedzibie SPK przy Oueens Gate Terrace dla przedyskutowania bieżących zagadnień organizacyjnych.
W sytuacjach szczególnych, do rozpatrywania spraw wymagających dokładnego zbadania, powoływano specjalne komisje. Tak było w 1949 roku, kiedy to wyznaczono Komisję Specjalną dla zbadania całokształtu sprawy, wynikłej na tle procesu pomiędzy SPK WB (reprezentowanym przez kilku członków Zarządu), a „Tygodnikiem Polskim” (skład Komisji koi. koi. Kleczyński, Kalinowicz, Soboniewski, Jodłowski i Harcaj). Punktem wyjścia tej przykrej sprawy był napastliwy, zniesławiający Stowarzyszenie, artykuł pt. „Pranie brudów na dorocznym Zjeździe SPK. Oskarżenia o protekcjonizm, korupcję i fałszowanie bilansów”, zamieszczony w „Tygodniku Polskim” 5 czerwca 1948 roku. Proces z „Tygodnikiem” SPK WB wygrało. Komisja ustaliła, że zaangażowani w sprawę członkowie Zarządu naruszyli dobre obyczaje organizacyjne SPK przez cofnięcie upoważnienia dla doradcy prawnego SPK, a dwaj przez odmowę wyjaśnienia i rozliczenia się z kwot pobranych na pokrycie kosztów własnych. W wyniku tego Stowarzyszenie poniosło szkody moralne. Powołanie Komisji Specjalnej i wynik jej prac wskazywały, że organizacja kombatancka, znajdująca się pod wnikliwą obserwacją całej emigracyjnej społeczności, dba o wyjaśnianie i rozliczanie najbardziej nawet bolesnych spraw.